Formentabelle zu „abundare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | abundo | abundor |
2. Person Singular | abundas | abundare, abundaris |
3. Person Singular | abundat | abundatur |
1. Person Plural | abundamus | abundamur |
2. Person Plural | abundatissimum, abundatis | abundamini |
3. Person Plural | abundant | abundantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | abundabam | abundabar |
2. Person Singular | abundabas | abundabare, abundabaris |
3. Person Singular | abundabat | abundabatur |
1. Person Plural | abundabamus | abundabamur |
2. Person Plural | abundabatis | abundabamini |
3. Person Plural | abundabant | abundabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | abundabo | abundabor |
2. Person Singular | abundabis | abundabere, abundaberis |
3. Person Singular | abundabit | abundabitur |
1. Person Plural | abundabimus | abundabimur |
2. Person Plural | abundabitis | abundabimini |
3. Person Plural | abundabunt | abundabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | abundavi | — |
2. Person Singular | abundavisti | — |
3. Person Singular | abundauit | — |
1. Person Plural | abundavimus | — |
2. Person Plural | abundavistis | — |
3. Person Plural | abundare, abundarunt, abundavere, abundaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | abundaveram | — |
2. Person Singular | abundaveras | — |
3. Person Singular | abundarat, abundaverat | — |
1. Person Plural | abundaveramus | — |
2. Person Plural | abundaveratis | — |
3. Person Plural | abundaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | abundavero | — |
2. Person Singular | abundaris, abundaveris | — |
3. Person Singular | abundaverit, abundarit | — |
1. Person Plural | abundaverimus | — |
2. Person Plural | abundaveritis | — |
3. Person Plural | abundaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | abundem | abunder |
2. Person Singular | abundes | abundere, abunderis |
3. Person Singular | abundet | abundetur |
1. Person Plural | abundemus | abundemur |
2. Person Plural | abundetis | abundemini |
3. Person Plural | abundent | abundentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | abundarem | abundarer |
2. Person Singular | abundares | abundarere, abundareris |
3. Person Singular | abundaret | abundaretur |
1. Person Plural | abundaremus | abundaremur |
2. Person Plural | abundaretis | abundaremini |
3. Person Plural | abundarent | abundarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | abundaverim | — |
2. Person Singular | abundaris, abundaveris | — |
3. Person Singular | abundarit, abundaverit | — |
1. Person Plural | abundaverimus | — |
2. Person Plural | abundaveritis | — |
3. Person Plural | abundaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | abundavissem | — |
2. Person Singular | abundavisses | — |
3. Person Singular | abundasset, abundavisset | — |
1. Person Plural | abundavissemus | — |
2. Person Plural | abundavissetis | — |
3. Person Plural | abundavissent | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | abunda | abundare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | abundate | abundamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | abundato | abundator |
3. Person Singular | abundato | abundator |
2. Person Plural | abundatote | — |
3. Person Plural | abundanto | abundantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | abundata, abundatum, abundatus | abundata, abundatae, abundati |
Genitiv | abundatae, abundati | abundatarum, abundatorum |
Dativ | abundatae, abundato | abundatissimum, abundatis |
Akkusativ | abundatam, abundatum | abundata, abundatas, abundatos |
Ablativ | abundata, abundato | abundatissimum, abundatis |
Vokativ | abundata, abundate, abundatum | abundata, abundatae, abundati |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | abundatura, abundaturum, abundaturus | abundatura, abundaturae, abundaturi |
Genitiv | abundaturae, abundaturi | abundaturarum, abundaturorum |
Dativ | abundaturae, abundaturo | abundaturis |
Akkusativ | abundaturam, abundaturum | abundatura, abundaturas, abundaturos |
Ablativ | abundatura, abundaturo | abundaturis |
Vokativ | abundatura, abundature, abundaturum | abundatura, abundaturae, abundaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | abundanda, abundandum, abundandus | abundanda, abundandae, abundandi |
Genitiv | abundandae, abundandi | abundandarum, abundandorum |
Dativ | abundandae, abundando | abundandis |
Akkusativ | abundandam, abundandum | abundanda, abundandas, abundandos |
Ablativ | abundanda, abundando | abundandis |
Vokativ | abundanda, abundande, abundandum | abundanda, abundandae, abundandi |
Adjektiv
Positiv | Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Komparativ | Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
155 (244) Formen für „abundare“