Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | abscondo, abscondeo | abscondor, abscondeor |
2. Person Singular | abscondes, abscondis | absconderis, abscondere, absconderis |
3. Person Singular | abscondet, abscondit | abscondetur, absconditur |
1. Person Plural | abscondemus, abscondimus | abscondemur, abscondimur |
2. Person Plural | absconditis, abscondetis | abscondemini, abscondimini |
3. Person Plural | abscondunt, abscondent | abscondentur, absconduntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | abscondebam, abscondebam | abscondebar, abscondebar |
2. Person Singular | abscondebas, abscondebas | abscondebare, abscondebare, abscondebaris, abscondebaris |
3. Person Singular | abscondebat, abscondebat | abscondebatur, abscondebatur |
1. Person Plural | abscondebamus, abscondebamus | abscondebamur, abscondebamur |
2. Person Plural | abscondebatis, abscondebatis | abscondebamini, abscondebamini |
3. Person Plural | abscondebant, abscondebant | abscondebantur, abscondebantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | abscondam, abscondebo | abscondebor, abscondar |
2. Person Singular | abscondes, absconderis, abscondebis | abscondebere, abscondeberis, abscondere |
3. Person Singular | abscondet, abscondebit | abscondetur, abscondebitur |
1. Person Plural | abscondemus, abscondebimus | abscondemur, abscondebimur |
2. Person Plural | abscondetis, abscondebitis | abscondemini, abscondebimini |
3. Person Plural | abscondebunt, abscondent | abscondentur, abscondebuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | abscondi, abscondui, abscondidi | — |
2. Person Singular | absconduisti, abscondidisti, abscondisti | — |
3. Person Singular | absconduit, abscondidit, abscondit | — |
1. Person Plural | absconduimus, abscondimus, abscondidimus | — |
2. Person Plural | absconduistis, abscondidistis, abscondistis | — |
3. Person Plural | absconduerunt, absconderunt, absconduere, abscondiderunt, abscondere, abscondidere | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | abscondueram, absconderam, abscondideram | — |
2. Person Singular | abscondueras, absconderas, abscondideras | — |
3. Person Singular | absconduerat, absconderat, abscondiderat | — |
1. Person Plural | abscondueramus, absconderamus, abscondideramus | — |
2. Person Plural | abscondueratis, absconderatis, abscondideratis | — |
3. Person Plural | absconduerant, absconderant, abscondiderant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | absconduero, abscondero, abscondidero | — |
2. Person Singular | abscondueris, absconderis, abscondideris | — |
3. Person Singular | absconduerit, absconderit, abscondiderit | — |
1. Person Plural | abscondiderimus, absconduerimus, absconderimus | — |
2. Person Plural | abscondueritis, absconderitis, abscondideritis | — |
3. Person Plural | abscondiderint, absconduerint, absconderint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | abscondam, abscondeam | abscondear, abscondar |
2. Person Singular | abscondeas, abscondas | abscondeare, abscondearis, abscondare, abscondaris |
3. Person Singular | abscondeat, abscondat | abscondeatur, abscondatur |
1. Person Plural | abscondamus, abscondeamus | abscondeamur, abscondamur |
2. Person Plural | abscondeatis, abscondatis | abscondeamini, abscondamini |
3. Person Plural | abscondeant, abscondant | abscondeantur, abscondantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | absconderem, absconderem | absconderer, absconderer |
2. Person Singular | absconderes, absconderes | absconderere, absconderere, abscondereris, abscondereris |
3. Person Singular | absconderet, absconderet | absconderetur, absconderetur |
1. Person Plural | absconderemus, absconderemus | absconderemur, absconderemur |
2. Person Plural | absconderetis, absconderetis | absconderemini, absconderemini |
3. Person Plural | absconderent, absconderent | absconderentur, absconderentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | absconduerim, absconderim, abscondiderim | — |
2. Person Singular | absconderis, abscondideris, abscondueris | — |
3. Person Singular | absconduerit, absconderit, abscondiderit | — |
1. Person Plural | absconduerimus, absconderimus, abscondiderimus | — |
2. Person Plural | abscondueritis, absconderitis, abscondideritis | — |
3. Person Plural | abscondiderint, absconduerint, absconderint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | absconduissem, abscondidissem, abscondissem | — |
2. Person Singular | abscondidisses, abscondisses, absconduisses | — |
3. Person Singular | abscondidisset, abscondisset, absconduisset | — |
1. Person Plural | absconduissemus, abscondidissemus, abscondissemus | — |
2. Person Plural | abscondidissetis, abscondissetis, absconduissetis | — |
3. Person Plural | abscondidissent, abscondissent, absconduissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | abscondere, abscondere | absconduisse, abscondidisse, abscondisse |
Passiv | abscondier, absconderi, absconderier, abscondi | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | absconde, absconde | abscondere, abscondere |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | abscondite, abscondete | abscondemini, abscondimini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | abscondito, abscondeto | abscondetor, absconditor |
3. Person Singular | abscondeto, abscondito | abscondetor, absconditor |
2. Person Plural | abscondetote, absconditote | — |
3. Person Plural | abscondunto, abscondento | absconduntor, abscondentor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |