Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | abrumpo | abrumpor |
2. Person Singular | abrumpis | abrumperis |
3. Person Singular | abrumpit | abrumpitur |
1. Person Plural | abrumpimus | abrumpimur |
2. Person Plural | abrumpitis | abrumpimini |
3. Person Plural | abrumpunt | abrumpuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | abrumpebam | abrumpebar |
2. Person Singular | abrumpebas | abrumpebare, abrumpebaris |
3. Person Singular | abrumpebat | abrumpebatur |
1. Person Plural | abrumpebamus | abrumpebamur |
2. Person Plural | abrumpebatis | abrumpebamini |
3. Person Plural | abrumpebant | abrumpebantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | abrumpam | abrumpar |
2. Person Singular | abrumpes | abrumpere, abrumperis |
3. Person Singular | abrumpet | abrumpetur |
1. Person Plural | abrumpemus | abrumpemur |
2. Person Plural | abrumpetis | abrumpemini |
3. Person Plural | abrumpent | abrumpentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | abrupi | — |
2. Person Singular | abrupisti | — |
3. Person Singular | abrupit | — |
1. Person Plural | abrupimus | — |
2. Person Plural | abrupistis | — |
3. Person Plural | abrupere, abruperunt | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | abruperam | — |
2. Person Singular | abruperas | — |
3. Person Singular | abruperat | — |
1. Person Plural | abruperamus | — |
2. Person Plural | abruperatis | — |
3. Person Plural | abruperant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | abrupero | — |
2. Person Singular | abruperis | — |
3. Person Singular | abruperit | — |
1. Person Plural | abruperimus | — |
2. Person Plural | abruperitis | — |
3. Person Plural | abruperint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | abrumpam | abrumpar |
2. Person Singular | abrumpas | abrumpare, abrumparis |
3. Person Singular | abrumpat | abrumpatur |
1. Person Plural | abrumpamus | abrumpamur |
2. Person Plural | abrumpatis | abrumpamini |
3. Person Plural | abrumpant | abrumpantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | abrumperem | abrumperer |
2. Person Singular | abrumperes | abrumperere, abrumpereris |
3. Person Singular | abrumperet | abrumperetur |
1. Person Plural | abrumperemus | abrumperemur |
2. Person Plural | abrumperetis | abrumperemini |
3. Person Plural | abrumperent | abrumperentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | abruperim | — |
2. Person Singular | abruperis | — |
3. Person Singular | abruperit | — |
1. Person Plural | abruperimus | — |
2. Person Plural | abruperitis | — |
3. Person Plural | abruperint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | abrupissem | — |
2. Person Singular | abrupisses | — |
3. Person Singular | abrupisset | — |
1. Person Plural | abrupissemus | — |
2. Person Plural | abrupissetis | — |
3. Person Plural | abrupissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | abrumpere | abrupisse |
Passiv | abrumpi, abrumpier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | abrumpe | abrumpere |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | abrumpite | abrumpimini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | abrumpito | abrumpitor |
3. Person Singular | abrumpito | abrumpitor |
2. Person Plural | abrumpitote | — |
3. Person Plural | abrumpunto | abrumpuntor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | abrupta, abruptus, abruptum | abrupta, abruptae, abrupti |
Genitiv | abrupti, abruptae | abruptarum, abruptorum |
Dativ | abrupto, abruptae | abruptis |
Akkusativ | abruptum, abruptam | abrupta, abruptas, abruptos |
Ablativ | abrupto, abrupta | abruptis |
Vokativ | abrupta, abruptum, abrupte | abrupta, abrupti, abruptae |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | abrumpens | abrumpentes, abrumpentia |
Genitiv | abrumpentis | abrumpentium, abrumpentum |
Dativ | abrumpenti | abrumpentibus |
Akkusativ | abrumpens, abrumpentem | abrumpentes, abrumpentia |
Ablativ | abrumpente, abrumpenti | abrumpentibus |
Vokativ | abrumpens | abrumpentes, abrumpentia |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | abruptura, abrupturum, abrupturus | abruptura, abrupturae, abrupturi |
Genitiv | abrupturae, abrupturi | abrupturarum, abrupturorum |
Dativ | abrupturae, abrupturo | abrupturis |
Akkusativ | abrupturam, abrupturum | abruptura, abrupturas, abrupturos |
Ablativ | abruptura, abrupturo | abrupturis |
Vokativ | abruptura, abrupture, abrupturum | abruptura, abrupturae, abrupturi |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | abrumpenda, abrumpendum, abrumpendus, abrumpunda, abrumpundum, abrumpundus | abrumpendae, abrumpenda, abrumpendi, abrumpunda, abrumpundae, abrumpundi |
Genitiv | abrumpendae, abrumpendi, abrumpundae, abrumpundi | abrumpendarum, abrumpendorum, abrumpundarum, abrumpundorum |
Dativ | abrumpendae, abrumpendo, abrumpundae, abrumpundo | abrumpendis, abrumpundis |
Akkusativ | abrumpendam, abrumpendum, abrumpundam, abrumpundum | abrumpendas, abrumpendos, abrumpenda, abrumpunda, abrumpundas, abrumpundos |
Ablativ | abrumpenda, abrumpendo, abrumpunda, abrumpundo | abrumpendis, abrumpundis |
Vokativ | abrumpenda, abrumpende, abrumpendum, abrumpunda, abrumpunde, abrumpundum | abrumpendae, abrumpenda, abrumpendi, abrumpunda, abrumpundae, abrumpundi |
152 (264) Formen für „abrumpere“