Formentabelle zu „abominare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | abomino | abominor |
2. Person Singular | abominas | abominaris, abominare |
3. Person Singular | abominat | abominatur |
1. Person Plural | abominamus | abominamur |
2. Person Plural | abominatis | abominamini |
3. Person Plural | abominant | abominantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | abominabam | abominabar |
2. Person Singular | abominabas | abominabare, abominabaris |
3. Person Singular | abominabat | abhominabatur, abominabatur |
1. Person Plural | abominabamus | abominabamur |
2. Person Plural | abominabatis | abominabamini |
3. Person Plural | abominabant | abominabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | abominabo | abominabor |
2. Person Singular | abominabis | abominabere, abominaberis |
3. Person Singular | abominabit | abominabitur |
1. Person Plural | abominabimus | abominabimur |
2. Person Plural | abominabitis | abominabimini |
3. Person Plural | abominabunt | abominabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | abominavi | — |
2. Person Singular | abominavisti | — |
3. Person Singular | abominavit | — |
1. Person Plural | abominavimus | — |
2. Person Plural | abominavistis | — |
3. Person Plural | abominare, abominavere, abominaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | abominaveram | — |
2. Person Singular | abominaveras | — |
3. Person Singular | abominaverat | — |
1. Person Plural | abominaveramus | — |
2. Person Plural | abominaveratis | — |
3. Person Plural | abominaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | abominavero | — |
2. Person Singular | abominaris, abominaveris | — |
3. Person Singular | abominaverit | — |
1. Person Plural | abominaverimus | — |
2. Person Plural | abominaveritis | — |
3. Person Plural | abominaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | abominem | abominer |
2. Person Singular | abomines | abominere, abomineris |
3. Person Singular | abominet | abominetur |
1. Person Plural | abominemus | abominemur |
2. Person Plural | abominetis | abominemini |
3. Person Plural | abominent | abominentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | abominarem | abominarer |
2. Person Singular | abominares | abominarere, abominareris |
3. Person Singular | abominaret | abominaretur |
1. Person Plural | abominaremus | abominaremur |
2. Person Plural | abominaretis | abominaremini |
3. Person Plural | abominarent | abominarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | abominaverim | — |
2. Person Singular | abominaris, abominaveris | — |
3. Person Singular | abominaverit | — |
1. Person Plural | abominaverimus | — |
2. Person Plural | abominaveritis | — |
3. Person Plural | abominaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | abominavissem | — |
2. Person Singular | abominavisses | — |
3. Person Singular | abominavisset | — |
1. Person Plural | abominavissemus | — |
2. Person Plural | abominavissetis | — |
3. Person Plural | abominavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | abominare | abominavisse |
Passiv | abominari, abominarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | abomina | abominare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | abominate | abominamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | abominato | abominator |
3. Person Singular | abominato | abominator |
2. Person Plural | abominatote | — |
3. Person Plural | abominanto | abominantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | abominatus, abominata, abominatum | abominati, abominata, abominatae |
Genitiv | abominati, abominatae | abominatarum, abominatorum |
Dativ | abominatae, abominato | abominatis |
Akkusativ | abominatam, abominatum | abominatos, abominata, abominatas |
Ablativ | abominata, abominato | abominatis |
Vokativ | abominata, abominate, abominatum | abominati, abominata, abominatae |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | abominatura, abominaturum, abominaturus | abominatura, abominaturae, abominaturi |
Genitiv | abominaturae, abominaturi | abominaturarum, abominaturorum |
Dativ | abominaturae, abominaturo | abominaturis |
Akkusativ | abominaturam, abominaturum | abominatura, abominaturas, abominaturos |
Ablativ | abominatura, abominaturo | abominaturis |
Vokativ | abominatura, abominature, abominaturum | abominatura, abominaturae, abominaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | abominandum, abominanda, abominandus | abominandae, abominanda, abominandi |
Genitiv | abominandi, abominandae | abominandarum, abominandorum |
Dativ | abominandae, abominando | abominandis |
Akkusativ | abominandam, abominandum | abominanda, abominandas, abominandos |
Ablativ | abominanda, abominando | abominandis |
Vokativ | abominandum, abominanda, abominande | abominandae, abominanda, abominandi |
152 (229) Formen für „abominare“