Formentabelle zu „abnutare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | abnoto, abnuto | abnutor |
2. Person Singular | abnutas | abnotare, abnutare, abnutaris |
3. Person Singular | abnutat | abnutatur |
1. Person Plural | abnutamus | abnutamur |
2. Person Plural | abnutatis | abnutamini |
3. Person Plural | abnutant | abnutantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | abnutabam | abnutabar |
2. Person Singular | abnutabas | abnutabare, abnutabaris |
3. Person Singular | abnutabat | abnotabatur, abnutabatur |
1. Person Plural | abnutabamus | abnutabamur |
2. Person Plural | abnutabatis | abnutabamini |
3. Person Plural | abnutabant | abnutabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | abnutabo | abnutabor |
2. Person Singular | abnutabis | abnutabere, abnutaberis |
3. Person Singular | abnutabit | abnutabitur |
1. Person Plural | abnutabimus | abnutabimur |
2. Person Plural | abnutabitis | abnutabimini |
3. Person Plural | abnutabunt | abnutabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | abnutavi | — |
2. Person Singular | abnutavisti | — |
3. Person Singular | abnutavit | — |
1. Person Plural | abnutavimus | — |
2. Person Plural | abnutavistis | — |
3. Person Plural | abnotare, abnutare, abnutavere, abnutaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | abnutaveram | — |
2. Person Singular | abnutaveras | — |
3. Person Singular | abnutaverat | — |
1. Person Plural | abnutaveramus | — |
2. Person Plural | abnutaveratis | — |
3. Person Plural | abnutaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | abnutavero | — |
2. Person Singular | abnutaris, abnutaveris | — |
3. Person Singular | abnutaverit | — |
1. Person Plural | abnutaverimus | — |
2. Person Plural | abnutaveritis | — |
3. Person Plural | abnutaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | abnutem | abnuter |
2. Person Singular | abnutes | abnutere, abnuteris |
3. Person Singular | abnutet | abnutetur |
1. Person Plural | abnutemus | abnutemur |
2. Person Plural | abnutetis | abnutemini |
3. Person Plural | abnutent | abnutentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | abnutarem | abnutarer |
2. Person Singular | abnutares | abnutarere, abnutareris |
3. Person Singular | abnutaret | abnutaretur |
1. Person Plural | abnutaremus | abnutaremur |
2. Person Plural | abnutaretis | abnutaremini |
3. Person Plural | abnutarent | abnutarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | abnutaverim | — |
2. Person Singular | abnutaris, abnutaveris | — |
3. Person Singular | abnutaverit | — |
1. Person Plural | abnutaverimus | — |
2. Person Plural | abnutaveritis | — |
3. Person Plural | abnutaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | abnutavissem | — |
2. Person Singular | abnutavisses | — |
3. Person Singular | abnutavisset | — |
1. Person Plural | abnutavissemus | — |
2. Person Plural | abnutavissetis | — |
3. Person Plural | abnutavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | abnotare, abnutare | abnutavisse |
Passiv | abnutari, abnutarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | abnuta | abnotare, abnutare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | abnutate | abnutamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | abnutato | abnutator |
3. Person Singular | abnutato | abnutator |
2. Person Plural | abnutatote | — |
3. Person Plural | abnutanto | abnutantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | abnutata, abnutatum, abnutatus | abnutata, abnutatae, abnutati |
Genitiv | abnutatae, abnutati | abnutatarum, abnutatorum |
Dativ | abnutatae, abnutato | abnutatis |
Akkusativ | abnutatam, abnutatum | abnutata, abnutatas, abnutatos |
Ablativ | abnutata, abnutato | abnutatis |
Vokativ | abnutata, abnutate, abnutatum | abnutata, abnutatae, abnutati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | abnutans | abnutantes, abnutantia |
Genitiv | abnutantis | abnutantium, abnutantum |
Dativ | abnutanti | abnutantibus |
Akkusativ | abnutans, abnutantem | abnutantes, abnutantia |
Ablativ | abnutante, abnutanti | abnutantibus |
Vokativ | abnutans | abnutantes, abnutantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | abnutatura, abnutaturum, abnutaturus | abnutatura, abnutaturae, abnutaturi |
Genitiv | abnutaturae, abnutaturi | abnutaturarum, abnutaturorum |
Dativ | abnutaturae, abnutaturo | abnutaturis |
Akkusativ | abnutaturam, abnutaturum | abnutatura, abnutaturas, abnutaturos |
Ablativ | abnutatura, abnutaturo | abnutaturis |
Vokativ | abnutatura, abnutature, abnutaturum | abnutatura, abnutaturae, abnutaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | abnutanda, abnutandum, abnutandus | abnutanda, abnutandae, abnutandi |
Genitiv | abnutandae, abnutandi | abnutandarum, abnutandorum |
Dativ | abnutandae, abnutando | abnutandis |
Akkusativ | abnutandam, abnutandum | abnutanda, abnutandas, abnutandos |
Ablativ | abnutanda, abnutando | abnutandis |
Vokativ | abnutanda, abnutande, abnutandum | abnutanda, abnutandae, abnutandi |
152 (234) Formen für „abnutare“