Formentabelle zu „aberrare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | aberro | aberror |
2. Person Singular | aberras | aberrare, aberare, aberraris |
3. Person Singular | aberrat | aberratur |
1. Person Plural | aberramus | aberramur |
2. Person Plural | aberratis | aberramini |
3. Person Plural | aberrant | aberrantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | aberrabam | aberrabar |
2. Person Singular | aberrabas | aberrabare, aberrabaris |
3. Person Singular | aberrabat, aberravat | aberrabatur |
1. Person Plural | aberrabamus | aberrabamur |
2. Person Plural | aberrabatis | aberrabamini |
3. Person Plural | aberrabant | aberrabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | aberrabo, aberraro | aberrabor |
2. Person Singular | aberrabis, aberrabismus | aberrabere, aberraberis |
3. Person Singular | aberrabit | aberrabitur |
1. Person Plural | aberrabimus | aberrabimur |
2. Person Plural | aberrabitis | aberrabimini |
3. Person Plural | aberrabunt | aberrabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | aberravi | — |
2. Person Singular | aberravisti | — |
3. Person Singular | aberrauit | — |
1. Person Plural | aberravimus | — |
2. Person Plural | aberravistis | — |
3. Person Plural | aberrarunt, aberrare, aberare, aberravere, aberraverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | aberraveram | — |
2. Person Singular | aberraveras | — |
3. Person Singular | aberraverat | — |
1. Person Plural | aberraveramus | — |
2. Person Plural | aberraveratis | — |
3. Person Plural | aberraverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | aberraro, aberravero | — |
2. Person Singular | aberraris, aberraveris | — |
3. Person Singular | aberraverit | — |
1. Person Plural | aberraverimus | — |
2. Person Plural | aberraveritis | — |
3. Person Plural | aberaverint, aberraverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | aberrem | aberrer |
2. Person Singular | aberres | aberrere, aberreris |
3. Person Singular | aberret | aberretur |
1. Person Plural | aberremus | aberremur |
2. Person Plural | aberretis | aberremini |
3. Person Plural | aberrent | aberrentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | aberrarem | aberrarer |
2. Person Singular | aberrares | aberrarere, aberrareris |
3. Person Singular | aberraret | aberraretur |
1. Person Plural | aberraremus | aberraremur |
2. Person Plural | aberraretis | aberraremini |
3. Person Plural | aberrarent | aberrarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | aberraverim | — |
2. Person Singular | aberraris, aberraveris | — |
3. Person Singular | aberraverit | — |
1. Person Plural | aberraverimus | — |
2. Person Plural | aberraveritis | — |
3. Person Plural | aberaverint, aberraverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | aberravissem | — |
2. Person Singular | aberravisses | — |
3. Person Singular | aberrasset, aberravisset | — |
1. Person Plural | aberravissemus | — |
2. Person Plural | aberravissetis | — |
3. Person Plural | aberravissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | aberrare, aberare | aberrasse, aberravisse |
Passiv | aberrari, aberrarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | aberra | aberrare, aberare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | aberrate | aberramini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | aberrato | aberrator |
3. Person Singular | aberrato | aberrator |
2. Person Plural | aberratote | — |
3. Person Plural | aberranto | aberrantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | aberrata, aberratum, aberratus | aberrata, aberratae, aberrati |
Genitiv | aberratae, aberrati | aberratarum, aberratorum |
Dativ | aberratae, aberrato | aberratis |
Akkusativ | aberratam, aberratum | aberrata, aberratas, aberratos |
Ablativ | aberrata, aberrato | aberratis |
Vokativ | aberrata, aberrate, aberratum | aberrata, aberratae, aberrati |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | aberratura, aberraturum, aberraturus | aberratura, aberraturae, aberraturi |
Genitiv | aberraturae, aberraturi | aberraturarum, aberraturorum |
Dativ | aberraturae, aberraturo | aberraturis |
Akkusativ | aberraturam, aberraturum | aberratura, aberraturas, aberraturos |
Ablativ | aberratura, aberraturo | aberraturis |
Vokativ | aberratura, aberrature, aberraturum | aberratura, aberraturae, aberraturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | aberranda, aberrandum, aberrandus | aberranda, aberrandae, aberrandi |
Genitiv | aberrandae, aberrandi | aberrandarum, aberrandorum |
Dativ | aberrandae, aberrando | aberrandis |
Akkusativ | aberrandam, aberrandum | aberranda, aberrandas, aberrandos |
Ablativ | aberranda, aberrando | aberrandis |
Vokativ | aberranda, aberrande, aberrandum | aberranda, aberrandae, aberrandi |
152 (241) Formen für „aberrare“