Formentabelle zu „abdicare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | abdico | abdicor |
2. Person Singular | abdicas | abdicare, abdicaris |
3. Person Singular | abdicat, abdication | abdicatur |
1. Person Plural | abdicamus | abdicamur |
2. Person Plural | abdicatis | abdicamini |
3. Person Plural | abdicantque, abdicant | abdicantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | abdicabam | abdicabar |
2. Person Singular | abdicabas | abdicabare, abdicabaris |
3. Person Singular | abdicabat | abdicabatur |
1. Person Plural | abdicabamus | abdicabamur |
2. Person Plural | abdicabatis | abdicabamini |
3. Person Plural | abdicabant | abdicabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | abdicabo | abdicabor |
2. Person Singular | abdicabis | abdicabere, abdicaberis |
3. Person Singular | abdicabit | abdicabitur |
1. Person Plural | abdicabimus | abdicabimur |
2. Person Plural | abdicabitis | abdicabimini |
3. Person Plural | abdicabunt | abdicabuntur |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | abdicaveram | — |
2. Person Singular | abdicaveras | — |
3. Person Singular | abdicaverat | — |
1. Person Plural | abdicaveramus | — |
2. Person Plural | abdicaveratis | — |
3. Person Plural | abdicaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | abdicavero | — |
2. Person Singular | abdicaris, abdicaveris | — |
3. Person Singular | abdicarit, abdicaverit | — |
1. Person Plural | abdicaverimus | — |
2. Person Plural | abdicaveritis | — |
3. Person Plural | abdicaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | abdicem | abdicer |
2. Person Singular | abdices | abdicere, abdiceris |
3. Person Singular | abdicet | abdicetur |
1. Person Plural | abdicemus | abdicemur |
2. Person Plural | abdicetis | abdicemini |
3. Person Plural | abdicent | abdicentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | abdicarem | abdicarer |
2. Person Singular | abdicares | abdicarere, abdicareris |
3. Person Singular | abdicaret | abdicaretur |
1. Person Plural | abdicaremus | abdicaremur |
2. Person Plural | abdicaretis | abdicaremini |
3. Person Plural | abdicarent | abdicarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | abdicaverim | — |
2. Person Singular | abdicaris, abdicaveris | — |
3. Person Singular | abdicarit, abdicaverit | — |
1. Person Plural | abdicaverimus | — |
2. Person Plural | abdicaveritis | — |
3. Person Plural | abdicaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | abdicavissem | — |
2. Person Singular | abdicavisses | — |
3. Person Singular | abdicasset, abdicaset, abdicavisset | — |
1. Person Plural | abdicavissemus | — |
2. Person Plural | abdicavissetis | — |
3. Person Plural | abdicassent, abdicavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | abdicare | abdicasse, abdicavisse |
Passiv | abdicari, abdicarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | abdica, abdicaset | abdicare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | abdicate | abdicamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | abdicato | abdicator |
3. Person Singular | abdicato | abdicator |
2. Person Plural | abdicatote | — |
3. Person Plural | abdicanto | abdicantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | abdicata, abdicatum, abdicatus | abdicata, abdicatae, abdicati |
Genitiv | abdicatae, abdicati | abdicatarum, abdicatorum |
Dativ | abdicato, abdicatae | abdicatis |
Akkusativ | abdicatam, abdicatum | abdicata, abdicatas, abdicatos |
Ablativ | abdicato, abdicata | abdicatis |
Vokativ | abdicata, abdicate, abdicatum | abdicata, abdicatae, abdicati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | abdicans | abdicantes, abdicantia |
Genitiv | abdicantis | abdicantium, abdicantum |
Dativ | abdicanti | abdicantibus |
Akkusativ | abdicans, abdicantem | abdicantes, abdicantia |
Ablativ | abdicante, abdicanti | abdicantibus |
Vokativ | abdicans | abdicantes, abdicantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | abdicaturum, abdicatura, abdicaturus | abdicatura, abdicaturae, abdicaturi |
Genitiv | abdicaturae, abdicaturi | abdicaturarum, abdicaturorum |
Dativ | abdicaturae, abdicaturo | abdicaturis |
Akkusativ | abdicaturum, abdicaturam | abdicatura, abdicaturas, abdicaturos |
Ablativ | abdicatura, abdicaturo | abdicaturis |
Vokativ | abdicaturum, abdicatura, abdicature | abdicatura, abdicaturae, abdicaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | abdicanda, abdicandum, abdicandus | abdicandae, abdicanda, abdicandi |
Genitiv | abdicandae, abdicandi | abdicandarum, abdicandorum |
Dativ | abdicando, abdicandae | abdicandis |
Akkusativ | abdicandam, abdicandum | abdicanda, abdicandas, abdicandos |
Ablativ | abdicando, abdicanda | abdicandis |
Vokativ | abdicanda, abdicande, abdicandum | abdicandae, abdicanda, abdicandi |
152 (238) Formen für „abdicare“